Welke richting kijk jij uit het volgende jaar? Heb je grootse plannen, grootse dromen, grote wensen en verlangens, of hou je het gewoon, klein en gezellig, zonder grote dromen… Welke richting ga jij op het volgende jaar? Blijft alles zoals het was, ben je tevreden met je leven of gooi je het over een hele andere boeg? Zijn je goede voornemens uitgekomen, maak je er nieuwe of zal je eindelijk de oude eens gaan uitvoeren…

Welke kant gaat het op met onze stad, met de wereld, … maken we ons meer en meer zorgen of zien we toch de positieve dingen die gebeuren. Zoveel vragen en de antwoorden liggen nog verborgen in het nieuwe komende jaar.

Enkele dagen geleden op 28 december vieren we het feest van de onschuldige kinderen, in de volksmond wel eens het feest van de onnozele kinderen genoemd. Onnozel moeten we hier verstaan als onschuldig. De evangelist Matteüs vertelt het verhaal van de drie magiërs, die van koning Herodes de opdracht krijgen om het kind – ‘koning van de joden’ – te gaan zoeken. De magiërs betwijfelen Herodes’ goede bedoelingen en keren na hun kraambezoek niet terug om verslag uit te brengen. Uit vrees voor een ongewenste concurrent laat Herodes alle pasgeboren jongetjes in Bethlehem en omgeving ombrengen. Gelukkig voor Jezus is Jozef dan al gevlucht met zijn gezinnetje. We herdenken dus een massale slachtpartij op onschuldige kinderen. Ze werden in de heiligenkalender van de katholieke kerk opgenomen als martelaren. In tegenstelling tot de feesten van de Heilige Familie, de Moeder Gods en Driekoningen heeft Onschuldige Kinderen echter geen bijzondere plek in de kerstcyclus. Dat heeft mogelijk te maken met de historische twijfelachtigheid van het verhaal, waarvan Matteüs de enige bron is. In volle kerststemming zou de ruwheid van de wereld waarin de Jezus geboren wordt, feestvierders wel eens kunnen ontgaan. Maar de evangelist heeft het dit verhaal niet zonder reden opgenomen, waargebeurd of niet. Het herinnert ons eraan dat Kerstmis gebeurt in een ambivalente context. De geboorte van Jezus toen – en vandaag opnieuw in ons eigen leven – wist niet plotseling alle leed en wreedheid uit in de wereld. Dat besef kan ons helpen om onrecht niet te bagatelliseren of  weg te vegen. Zo krijgt Kerstmis pas zijn volle betekenis in het feest van de onschuldige kinderen, dat ons met de blik van een kind hoopvol kan doen uitzien naar het komende jaar. Als wij allen samen de handen uit de mouwen blijven steken, kan het nieuwe jaar 2023 weer een stukje mooier worden, omdat wij blijven bouwen aan Gods droom van een nieuwe wereld, zonder onrecht! We wensen u allen een actief jaar toe, waarin je elk op je eigen manier de handen uit de mouwen steekt, en waarin je met de blik van een kind blijft kijken naar de wereld: eerlijk en open, hoopvol en oprecht, …

Namens het team van de pastorale eenheid, gelukkig Nieuwjaar. Dirk